Anna Rogowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1981
Gdynia

Wzrost

171 cm

Informacje klubowe
Klub

SKLA Sopot

Trener

Jacek Torliński

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brązAteny 2004lekkoatletyka
(skok o tyczce)
Mistrzostwa świata
złotoBerlin 2009skok o tyczce
Halowe mistrzostwa świata
srebroMoskwa 2006skok o tyczce
brązAd-Dauha 2010skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Paryż 2011 skok o tyczce
srebro Madryt 2005 skok o tyczce
srebro Göteborg 2013 skok o tyczce
brąz Birmingham 2007 skok o tyczce
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Anna Rogowska (na pierwszym planie) podczas mistrzostw świata w Berlinie (2009)

Anna Rogowska (ur. 21 maja 1981 w Gdyni) – polska lekkoatletka, tyczkarka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, mistrzyni świata, halowa mistrzyni Europy oraz wicemistrzyni świata.

Życiorys

Urodziła się 21 maja 1981 w Gdyni. Absolwentka II LO w Sopocie, ukończyła AWFiS w Gdańsku na wydziale Turystyki i Rekreacji.

W wieku 14 lat rozpoczęła bieganie na 100 m przez płotki w MTS-ie Sopot pod okiem trenerki Ewy Kiczeli. W 1999 zmieniła konkurencję na skok o tyczce. Pierwszą wysokością, jaką udało się jej pokonać było 2,40 m. Reprezentuje klub sportowy SKLA Sopot. Jej trenerem i jednocześnie mężem (od 2006) jest Jacek Torliński.

Zdobywczyni brązowego medalu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 w Atenach – 24 sierpnia 2004 skoczyła 4,70 m i wyprzedziła inną Polkę, również rodowitą gdyniankę, Monikę Pyrek (4. miejsce – 4,55 m).

Anna Rogowska wielokrotnie poprawiała rekord Polski w skoku o tyczce, zarówno w hali, jak i na otwartym stadionie. 12 lutego 2005 podczas halowego mityngu w Doniecku poprawiła ustanowiony przez siebie rekord Polski wynikiem 4,75 m. 6 marca 2005 podczas Halowych Mistrzostw Europy 2005 w Madrycie w Lekkoatletyce zdobyła srebrny medal, wyrównując swój własny rekord życiowy – 4,75 m. 2 czerwca 2005 podczas imprezy "Tyczka na molo" w Sopocie pobiła swój własny rekord Polski sprzed 6 dni, ustanawiając go na wysokości 4,77 m. 22 lipca 2005 podczas mityngu Super Grand Prix IAAF w Londynie ponownie poprawiła rekord Polski, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,80 m. Następnie poprawiła rekord Polski 21 sierpnia 2005 na mityngu w Beckum, skacząc 4,82 m. Obecnie należy do niej zarówno rekord Polski na otwartym stadionie – 4,83 m - ustanowiony 26 sierpnia 2005 na mityngu Złotej Ligi w Brukseli, jak i halowy rekord Polski - 4,85 m - ustanowiony 6 marca 2011 podczas halowych mistrzostw Europy w Paryżu[1].

Na Mistrzostwach Świata 2005 w Helsinkach zajęła 6. miejsce z wynikiem 4,35 m. Zdobyła srebrny medal podczas Halowych Mistrzostw Świata w 2006 w Moskwie z wynikiem 4,75 m. Złoto wywalczyła Rosjanka Jelena Isinbajewa z wynikiem 4,80 m.

Następnie zdobyła (pod nieobecność Moniki Pyrek i rekordzistki świata Jeleny Isinbajewej) brązowy medal podczas Halowych Mistrzostw Europy 2007 w Birmingham z wynikiem 4,66 m. Latem tego roku zajęła 8. miejsce w mistrzostwach świata w Osace (4,60 m).

W 2008 była szóstą zawodniczką halowych mistrzostw świata w Walencji (4.55) i drugą - superligi pucharu Europy w Annecy (4.66). Start w igrzyskach olimpijskich w Pekinie zakończył się 10. miejscem z wynikiem 4,45 m.

1 sierpnia 2009 Rogowska (pod nieobecność Moniki Pyrek) po raz pierwszy w karierze sięgnęła po złoty medal mistrzostw Polski, uzyskany przez nią wynik (4,80) jest rekordem mistrzostw Polski.

17 sierpnia 2009 zdobyła złoty medal mistrzostw świata w Berlinie, pokonując poprzeczkę na wysokości 4,75 m. W zawodach tych drugie miejsce i srebrny medal zdobyła Monika Pyrek. Broniąca tytułu Jelena Isinbajewa, nie zaliczyła żadnej wysokości.

10 lutego 2010 na mityngu Pedro's Cup w Bydgoszczy zajęła pierwsze miejsce w konkursie skoku o tyczce kobiet, wynikiem 4,81 poprawiła o jeden centymetr własny halowy rekord Polski z 2006.

Halowa mistrzyni Europy (Paryż 2011).

Podczas mistrzostw świata w Daegu 2011 zajęła 10. miejsce (ex aequo z Moniką Pyrek i Kristiną Gadschiew[2]) w finałowym konkursie skoku o tyczce kobiet.

W lutym 2015 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[3].

Wielokrotna halowa mistrzyni kraju.

W 2004 zdobyła nagrodę Złote Kolce dla najlepszej lekkoatletki sezonu. Została wówczas również laureatką Plebiscytu Przeglądu Sportowego (6. miejsce). W 2009 uplasowała się na 5. pozycji w tym plebiscycie.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 października 2004 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[4].
2 września 2009 została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Najważniejsze osiągnięcia

Nazwa zawodów Miejsce Data Konkurencja Wynik Miejsce
Mistrzostwa EuropyNiemcy Monachium2002skok o tyczce4.307. miejsce
Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania Birmingham2003skok o tyczce4.356. miejsce
Młodzieżowe mistrzostwa EuropyPolska Bydgoszcz2003skok o tyczce4.35 3. miejsce
Mistrzostwa świataFrancja Paryż2003skok o tyczce4.457. miejsce
Halowe mistrzostwa świataWęgry Budapeszt2004skok o tyczce4.407. miejsce
Igrzyska OlimpijskieGrecja Ateny2004skok o tyczce4.70 3. miejsce
Finał IAAFMonako Monako2004skok o tyczce4.703. miejsce
Halowe mistrzostwa EuropyHiszpania Madryt2005skok o tyczce4.75 (HRP) 2. miejsce
Superliga Pucharu EuropyWłochy Florencja2005skok o tyczce4.601. miejsce
Mistrzostwa świataFinlandia Helsinki2005skok o tyczce4.35 (el. 4.45)6. miejsce
Finał IAAFMonako Monako2005skok o tyczce4.357. miejsce
Halowy puchar EuropyFrancja Liévin2006skok o tyczce4.80 (HRP)1. miejsce
Halowe mistrzostwa świataRosja Moskwa2006skok o tyczce4.75 2. miejsce
Halowe mistrzostwa EuropyWielka Brytania Birmingham2007skok o tyczce4.66 3. miejsce
Mistrzostwa świataJaponia Osaka2007skok o tyczce4.608. miejsce
Halowe mistrzostwa świataHiszpania Walencja2008skok o tyczce4.556. miejsce
Superliga Pucharu EuropyFrancja Annecy2008skok o tyczce4.662. miejsce
Mistrzostwa ŚwiataNiemcy Berlin2009skok o tyczce4.75 1. miejsce
Halowe mistrzostwa świataKatar Doha2010skok o tyczce4,70 3. miejsce
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyNorwegia Bergen2010skok o tyczce4,403. miejsce
Halowe mistrzostwa EuropyFrancja Paryż2011skok o tyczce4,85 (RP) 1. miejsce
Superliga drużynowych mistrzostw EuropySzwecja Sztokholm2011skok o tyczce4,751. miejsce
Mistrzostwa świataKorea Południowa Daegu2011skok o tyczce4,5510. miejsce
Halowe mistrzostwa EuropySzwecja Göteborg2013skok o tyczce4,67 2. miejsce
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyWielka Brytania Gateshead2013skok o tyczce4,403. miejsce

Rekordy życiowe

Miejsce Wynik Miejsce Data Wynik w historii
hala
4,85
Francja Paryż
6 marca 2011
10.
stadion
4,83
Belgia Bruksela
26 sierpnia 2005
14.

Ranking Track & Field News

  • 2008 - 8. miejsce[6]

Światowy ranking lekkoatletyczny (do 2006 ranking IAAF)

  • 2004 - 4. miejsce
  • 2005 - 3. miejsce
  • 2006 - 5. miejsce
  • 2008 - 8. miejsce

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ ANNA ROGOWSKA: Moje wielkie marzenie. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  2. ↑ 13th World Championships, Daegu Stadium / Daegu KOR 27 August - 4 September 2011. tilastopaja.org. [dostęp 2011-09-09]. (ang.).
  3. ↑ Anna Rogowska zakończyła karierę [online], pzla.pl [dostęp 2015-02-27] (pol.).
  4. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 października 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń M.P. z 2005 r. nr 7, poz. 93
  5. ↑ Prezydent.pl. [dostęp 2009-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-02)].
  6. ↑ Track & Field News: [online], www.trackandfieldnews.com [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08].
  7. ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 258.
  8. ↑ M.P. z 2005 r. nr 7, poz. 93.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.