Pieczęć pułkowa | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1894 |
Rozformowanie |
1916 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
37. Dywizjon |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Wilhelm Nemanić |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
14 Brygada Artylerii |
Pułk Armat Polowych Nr 42 (FKR. 42) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Na początku 1892 roku ze składu 14. Dolnoaustriacko-morawskiego Pułku Artylerii Korpuśnej wyłączono 37. Dywizjon w Wiedniu i podporządkowano bezpośrednio komendantowi 14 Brygady Artylerii[1].
Z dniem 1 stycznia 1894 roku 37. Dywizjon w Wiedniu został rozwinięty w 42. Pułk Artylerii Dywizyjnej[2].
W 1906 roku Komenda 14 Brygady Artylerii została przeniesiona z Wiednia do Linzu i podporządkowana komendantowi 14 Korpusu. Ze składu brygady wyłączony został 42. Pułk Artylerii Dywizyjnej w Wiedniu i podporządkowany komendantowi 2 Brygady Artylerii[3].
Z dniem 6 kwietnia 1908 roku weszła w życie nowa organizacja artylerii, w ramach której oddział został przemianowany na 42. Pułk Armat Polowych, a wchodzący w jego skład depot kadry zapasowej został przemianowany na kadrę zapasową. Pułk nadal pozostawał w składzie 2 Brygady Artylerii Polowej, ale pod względem taktycznym został podporządkowany komendantowi 47 Dywizji Piechoty[4].
W 1912 roku pułk został przeniesiony z Wiednia do Steyr na terytorium 14 Korpusu i ponownie włączony w skład 14 Brygady Artylerii Polowej oraz podporządkowany pod względem taktycznym komendantowi 3 Dywizji Piechoty[5][6].
Żołnierze
- Komendanci pułku
- ppłk / płk Wilhelm Nemanić (1894 – 1897 → urlopowany)
- ppłk / płk Emil von Beckh-Widmanstetter (1897 – 1902)
- ppłk / płk Georg Lončarski von Ravnica (1902 – 1906 → stan spoczynku)
- ppłk / płk Karl Seyferth von Uhlen (1906 – 1912 → komendant 10 Brygady Artylerii Polowej)
- płk Adalbert Mikowetz von Minkewitz (1912 – 1914[7])
- Oficerowie
- kpt. Maximilian de Angelis (1910–1918)
Przypisy
- ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 97, 771, 773, 1125.
- ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 97, 829.
- ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 123, 147, 847, 902.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 127, 921.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 165, 998.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 111, 829.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 829.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).