11 Brygada Artylerii Polowej (11. Art.-Brig., 11. FABrig.) – brygada artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia brygady

1 maja 1885 roku we Lwowie została utworzona 11 Brygada Artylerii (niem. 11. Artillerie-Brigade). Brygada była podporządkowana komendantowi 11 Korpusu, a w jej skład wchodził:

• 11. Galicyjski Pułk Artylerii Korpuśnej we Lwowie,
• 21. Ciężki Dywizjon (niem. 21. Schwere Batterie-Division) we Lwowie,
• 22. Ciężki Dywizjon (niem. 22. Schwere Batterie-Division) w Tłumaczu^[1].

Komendant brygady był równocześnie brygadierem artylerii w Komendzie 11 Korpusu – organem pomocniczym komendanta korpusu^[2].

W 1886 roku 22. Ciężki Dywizjon został przeniesiony z Tłumacza do Stanisławowa^[3].

W 1890 roku 11. Galicyjski Pułk Artylerii Korpuśnej został przemianowany na 11. Galicyjsko-bukowiński Pułk Artylerii Korpuśnej. W tym samym roku 21. Ciężki Dywizjon został przeniesiony ze Lwowa do Stanisławowa, a 22. Ciężki Dywizjon ze Stanisławowa do Lwowa. Równocześnie oba dywizjony zostały przemianowane na 21. i 22. Dywizjon (niem. 22. Batterie-Division)^[4].

Na początku 1892 roku ze składu 11. Galicyjsko-bukowińskiego Pułku Artylerii Korpuśnej wyłączono 42. Dywizjon w Stanisławowie i podporządkowano bezpośrednio komendantowi 11 Brygady Artylerii^[5].

Z dniem 1 stycznia 1894 roku została wprowadzona w życie kolejna reorganizacja, w ramach której:

• 11 Brygada Artylerii przejąła od 11. Pułku Artylerii Korpuśnej nazwę wyróżniającą „Galicyjsko-bukowińska”,
• 21. Dywizjon w Stanisławowie został rozwinięty w 31. Pułk Artylerii Dywizyjnej,
• 22. Dywizjon we Lwowie został rozwinięty w 32. Pułk Artylerii Dywizyjnej,
• 42. Dywizjon w Stanisławowie został rozwinięty w 33. Pułk Artylerii Dywizyjnej^[6].

Organizacja pokojowa w 1914 roku:

• Pułk Haubic Polowych Nr 11 we Lwowie
• Pułk Armat Polowych Nr 31 w Stanisławowie
• Pułk Armat Polowych Nr 32 we Lwowie
• Pułk Armat Polowych Nr 33 w Stanisławowie
• Dywizjon Artylerii Konnej Nr 11 we Lwowie^[7]

Komendanci brygady

• płk / GM Michael von Trapsia (1885 – 1888 → komendant 3 Brygady Artylerii)
• plk Otto Gerstner (1888 – 1890 → komendant 13 Brygady Artylerii)
• płk Karl Kunert von Kunertsfeld (1890 – 1894)
• GM Rudolf Dieterich (1914)

Przypisy

Bibliografia

• Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus für das k.k. Heer 1885. Enthält die Artillerie-Waffe mit rücksicht auf die mit 1 maj durchgeführte organisation. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, maj 1885. (niem.).
• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1886. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1885. (niem.).
• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1887. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1886. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
• Tomasz Nowakowski: Armia Austro-Węgierska 1908-1918. Warszawa: Feniks, 1992. ISBN 83-900217-4-9.brak strony w książce