3 grosze polskie 1831
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Bank Polski

Nominał

3 grosze

Rocznik

1831

Emisja
Mennica

Warszawa

Nakład

1 111 774 sztuk

Data emisji

10 lutego 1831

Data wycofania

1 czerwca 1838

Opis fizyczny
Masa

8,57 g

Średnica

25,2 mm

Materiał

miedź

Rant

ząbkowany

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

3 grosze polskie 1831 – moneta trzygroszowa Królestwa Polskiego okresu powstania listopadowego, bita stemplami przygotowanymi w wyniku decyzji Rządu Tymczasowego z 10 lutego 1831 r., według niezmienionego wagowo systemu monetarnego z 1 grudnia 1815 r., opartego na grzywnie kolońskiej[1]. Wycofano ją z obiegu 1 czerwca 1838 r.[2][3]

Awers

Na tej stronie znajduje się ukoronowana dwudzielna tarcza, na której z lewej strony umieszczono polskiego orła, a z prawej pogoń litewską, u góry, w półkolu napis:

KRÓLESTWO POLSKIE

na samym dole znak intendenta mennicy w Warszawie – K.G. (Karola Gronaua). Dookoła znajduje się wypukły otok[4].

Orzeł na tarczy herbowej może mieć łapy proste albo zagięte[5].

Rewers

Na tej stronie w wieńcu umieszczono nominał 3, pod nim napis „GROSZE”, poniżej „POLS•”, a pod nim rok bicia – 1831. Dookoła znajduje się wypukły otok[4]. Istnieją monety bez kropki po POLS[5].

Opis

Monetę bito w mennicy w Warszawie, w miedzi, na krążku o średnicy 25,2 mm, masie 8,57 grama, z otokiem, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 1 111 774 sztuk[6][4].

Stopień rzadkości rozpoznawanych odmian trzygroszówki przedstawiono w tabeli[5]:

Odmiana Stopień rzadkości Liczba egzemplarzy Zdjęcie
3 grosze polskie 1831 łapy orła proste R 80 001–400 000
3 grosze polskie 1831 łapy orła proste
brak kropki po POLS na rewersie		 R2 3001–15 000
3 grosze polskie 1831 łapy orła zagięte R4 121–600

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 5-8.
  2. ↑ Elżbieta Korczyńska, Borys Paszkiewicz, Mennictwo XIX i XX w., Kraków: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Oddział w Krakowie, 1989, s. 362.
  3. ↑ Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Carta Blanca, 2011, s. 241.
  4. 1 2 3 Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 102-104.
  5. 1 2 3 Tadeusz Iger, Katalog trojaków polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2008, s. 289-290.
  6. ↑ Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 274.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.