3 Karpacki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1947

Nazwa wyróżniająca

Karpacki

Dowódcy
Pierwszy

płk Leon Przybytko

Działania zbrojne
kampania włoska
Organizacja
Dyslokacja

Ascoli Piceno (VI 1945)

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

3 Dywizja Strzelców Karpackich

Bofors – 54 takie działa posiadał pułk

3 Karpacki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej (3 Kpaplot. lek.) – oddział artylerii przeciwlotniczej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Formowanie i zmiany organizacyjne

30 kwietnia 1942 w Belit Jirja, w Palestynie rozpoczęto formowanie 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej, organicznej jednostki artylerii 3 Dywizji Strzelców Karpackich. 12 lipca 1942 oddział przemianowany został na 3 Karpacki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej.

Działania bojowe

Został użyty bojowo w kampanii włoskiej 1944-1945. W czerwcu 1944, po bitwie o Monte Cassino, w celu pokrycia strat bojowych w jednostkach 2 Korpusu, w każdym dywizjonie rozformowano trzecie baterie.

Po zakończeniu walk pułk przez kilka tygodni stacjonował w okolicach Bolonii. W połowie czerwca 1945 oku został zgrupowany w rejonie Ascoli Piceno. Tam przebywał do jesieni 1945 roku. W późniejszym okresie pułk pełnił służbę wartowniczą w różnych częściach Półwyspu Apenińskiego[1].

W 1946 oddział przetransportowany został z Włoch do Wielkiej Brytanii i tam 15 grudnia 1947 rozformowany.

Struktura organizacyjna i obsada personalna

drużyna dowodzenia

dowódcy dywizjonów

I dywizjon

  • mjr Czesław Gierałtowski[2]

II dywizjon

  • mjr Bartłomiej Miś[2]

III dywizjon

  • mjr Jan Suszyński[2]

Każdy dywizjon posiadał trzy baterie po sześć 40 mm armat przeciwlotniczych Boforsa.


Kontynuowanie tradycji pułku

18 czerwca 1996 tradycje 3 Karpackiego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej przejął 3 Pułk Przeciwlotniczy im. płk. Włodzimierza Ludwiga stacjonujący w garnizonie Szczecin (od 2007 w Koszalinie). 3 Pułk Przeciwlotniczy obchodzi doroczne święto 30 kwietnia, w rocznicę utworzenia 3 Karpackiego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej.

Przypisy

Bibliografia

  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Piotrków Trybunalski: WSP ; Warszawa : AON, 2000. ISBN 83-87050-91-1.
  • Dembinok J., Szczech B., Urbański A. Oznaki i odznaki PSZ na Zachodzie KAW Katowice 1984
  • Marian Kopczewski: Obrona Przeciwlotnicza Wojska polskiego w latach 1919-1994. Koszalin: Wydawnictwo naukowe WSOWOPlot, 1994. ISBN 83-901489-0-0.
  • Jan Partyka, Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1946. Wojska Lądowe. Rzeszów 1997.
  • Tadeusz Mirowski, Tradycje bojowe jednostek przeciwlotniczych, Przegląd Wojsk Lądowych Nr 8 z 2001, s. 86-93.
  • Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
  • Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.