5 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1941

Tradycje
Kontynuacja

5 Wileński Pułk Artylerii Lekkiej

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Tadeusz Sheybal

Organizacja
Dyslokacja

Tatiszczewo

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

5 Wileńska Dywizja Piechoty

Radziecka 122 mm haubica wz. 1938 (M-30)
Radziecka 76 mm armata

5 Pułk Artylerii Lekkiej (5 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.

Pułk został sformowany w 1941, w Tatiszczewie, w składzie 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty[1]. Na bazie pułku w 1942 powstał 4 Kresowy pułk artylerii lekkiej[2].

Etat wojenny pułku

  • dowództwo pułku z baterią dowodzenia (sztabową)
  • 2 dywizjony ogniowe:

Według etatu pułk liczyć miał 85 oficerów i 970 kanonierów.

1 kwietnia 1942 pułk liczył 60 oficerów, 319 podoficerów, 963 kanonierów. Posiadał 110 koni wierzchowych, 396 artyleryjskich i 47 taborowych. Do etatu brakowało: 4 armat 76 mm, 4 haubic 122 mm, 32 jaszcze do dział[1].

Obsada pułku

Tatiszczewo, 28 XII 1941[1]
  • dowódca pułku – ppłk Tadeusz Sheybal
  • zastępca i szef sztabu – kpt. Wojciech Biliński
  • bateria sztabowa – kpt. rez. Władysław Kunat
  • dowódca I dywizjonu – mjr Adam Machnowski
    • 1 bateria – kpt. Mieczysław Nadratowski
    • 2 bateria – kpt. Paweł Czerniuk
    • 3 bateria – por. Zygmunt Zwolanowski
  • dowódca II dywizjonu – mjr Stanisław Monkielewicz
    • 4 bateria – kpt. Bolesław Uchman
    • 5 bateria – por. rez. Tadeusz Kumorek
    • 6 bateria – por. rez. Tadeusz Bornholtz

Przypisy

Bibliografia

  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.