27 Pułk Piechoty
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Tradycje
Kontynuacja

27 pułk zmechanizowany

Organizacja
Numer

JW 2879[uwaga 1][1]

Dyslokacja

Kłodzko[uwaga 2][2]

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

10 Sudecka Dywizja Piechoty[2]

27 Pułk Piechoty – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w Rzeszowie na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP z 6 października 1944 w oparciu o sowiecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501. Pod koniec 1944 pułk stacjonował w podrzeszowskiej Słocinie[3]. Zaprzysiężenia dokonano 14 stycznia 1945 r. w Rzeszowie.

Wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.

Skład etatowy

dowództwo i sztab

  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
  • baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem: 2915 żołnierzy (w tym: oficerów 276, podoficerów 872, szeregowców 1765).

Sprzęt: 162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Działania bojowe

Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 10 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył przy forsowaniu Nysy Łużyckiej, walczył w lasach Muskauer Forst i nad Schwarzer Schöps w rejonie Boxbergu. Następnie uczestniczył w zdobyciu Spreefurtu. Swój szlak bojowy zakończył na terenie Czechosłowacji uczestnicząc w operacji praskiej[4].

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku
  • ppłk Piotr Waluzynicz (29 września – 5 grudnia 1944)
  • płk Jan Kuszniarow (12 grudnia 1944)
  • płk Stanisław Daniluk-Daniłowski – (11 listopada 1945 – 27 listopada 1946[5])
  • mjr Zygmunt Huszcza (27 listopada 1946 – 10 listopada 1947)
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[6]
  1. ppor. Marian Kaszewski
  2. chor. Jerzy Łyżwa

Uwagi

  1. ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946.
  2. ↑ Koszary przy ul. Walecznych.

Przypisy

  1. ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. 1 2 Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  3. ↑ Witold Szymczyk. Pod znakiem piastowskiego orła. „Widnokrąg”. 41 (107), s. 3, 13 października 1963.
  4. ↑ Komornicki 1965 ↓, s. 204.
  5. ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy... s. 251.
  6. ↑ Łyżwa 1966 ↓, s. 271.

Bibliografia

  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo Trio: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Jerzy Łyżwa: Od Wisłoka do Czarnej Elstery. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.