zelus (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈzɛlus], AS: [zelus]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) śr.pol.[1] zelotyzm[2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zelotyzm, st.pol. zelozja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zelota m, zelotyzm m, zelantyzm m, st.pol. zelozja ż, zelant m, daw. zelator m
- forma żeńska zelotka ż
- przym. zelocki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zelotyzm
- źródła:
- ↑ Hasło „zelus” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.
- ↑ Hasło „zelus” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VIII: Z-Ż, Warszawa 1900–1927, s. 439.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.