zecca (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- zeca
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) posadzić, postawić[1]
- odmiana:
- (1.1) czas przeszły prosty zecct, imiesłów czasu przeszłego gəzecct
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bapka zecca
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. setzen < swn. sezzen < pragerm. *satjaną; por. niem. setzen
- uwagi:
- zobacz też: zecca • auszecca • cu̇zecca
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 557.
zecca (język włoski)
- wymowa:
- IPA: ['tsekka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. ent. kleszcz
- (1.2) mennica
- odmiana:
- (1) lp zecca; lm zecche
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.2) rzecz. zecchiere m
- związki frazeologiczne:
- (1.2) essere nuovo di zecca → być nowiutkim
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.