zabudować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌzabuˈdɔvaʨ̑], AS: [zabudovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zabudowywać)

(1.1) aspekt dokonany od: zabudowywać
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabudowa ż, zabudowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zabudowywać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.