zāk (język wilamowski)

zāk(1.1)
zeḱḱ (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
zakzaog
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wór, worek, miech, sak, biesaga[1]
odmiana:
(1.1) lp zāk; lm zeḱḱ
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zdrobn. zȧkkla
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. sac swn. sac, jid. זעקל (zekl)
uwagi:
zobacz też: sāk
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 551.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.