wtranżalać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wtranżolić)

(1.1) aspekt niedokonany od: wtranżolić

czasownik zwrotny niedokonany wtranżalać się (dk. wtranżolić się)

(2.1) aspekt niedokonany od: wtranżolić się
odmiana:
(1.1) [1] koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wtranżolenie n, wtranżalanie n, nawtranżalanie n
czas. wtranżolić dk., nawtranżalać się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) engullir, zampar
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wtranżalać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.