widno (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) książk. z dogodną jakością oświetlenia
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy widniej; st. najwyższy najwidniej
- przykłady:
- (1.1) Gdy wracałyśmy z kościoła, było już dosyć widno.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) całkiem / zupełnie widno
- synonimy:
- (1.1) jasno
- antonimy:
- (1.1) ciemno
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. widok mrz, widność ż
- czas. widnieć ndk.
- przym. widny
- przysł. widnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. widny + -o
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
widno (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) jasno[1], widno
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.