wiön (język wilamowski)
wiön (1.1)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wóz[1]
- odmiana:
- (1.1) lp wiön; lm wiönn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) łatterwiön • kostawiön • tumpytwiön
- synonimy:
- (1.1) füder
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fürmaon
- zdrobn. wiönła n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.