weła (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wełłavełła
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) chcieć[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) śwn. wollen, wöllen, wullen, wellen < swn. wollen, wellen < prazachgerm. *willjan, i *walljan < pragerm. *wiljaną i *waljaną, ostatnie < praindoeur. *welh₁-. por. : bwr. wellen, wöllen, niem. wollen
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.