vingla (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) słaniać się, zataczać się, chwiać się, kiwać się, kolebać się
- (1.2) przen. lawirować, balansować, wahać się
- odmiana:
- (1.1) att vingla, vinglar, vinglade, vinglat, vingla! ; pres. part. vinglande, perf. part. -
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) vackla, kränga, ragla
- (1.2) slingra sig, vela
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. vinglande, vingel
- przym. vinglig
- związki frazeologiczne:
- czasownik frazowy vingla fram • vingla runt
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.