vereiteln (język niemiecki)
- wymowa:
-
- IPA: [fɛɐ̯ˈʔaɪ̯tl̩n] IPA: [fɛɐ̯ˈʔaɪ̯tl̩tə] IPA: [fɛɐ̯ˈʔaɪ̯tl̩t]
- znaczenia:
czasownik słaby, nierozdzielnie złożony
- (1.1) udaremniać, udaremnić (np. zamach)
- odmiana:
- (1.1)[1] vereitel|n (vereitelt), vereitelte, vereitelt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Vereitelung ż, Vereitlung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.