triangle (język angielski)
- wymowa:
- enPR: trī'-ăng-gəl, IPA: /ˈtraɪæŋɡəl/, SAMPA: /"traI{Ng@l/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) geom. trójkąt (figura)
- (1.2) mat. w teorii grafów: trójkąt[1]
- (1.3) muz. trójkąt
- odmiana:
- (1) lp triangle; lm triangles
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. triangular, triangulate
- czas. triangulate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Angielski - Matematyka
- źródła:
- ↑ Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.
triangle (język francuski)
triangle (1.2)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) muz. trójkąt
- (1.2) mat. trójkąt
- odmiana:
- (1.1-2) lp triangle; lm triangles
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. triangulaire
- rzecz. triangulation ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
triangle (język kataloński)
un triangle (1.1)
- wymowa:
- or. IPA: [tɾiˈaŋgɫə]
- occ. IPA: [tɾiˈaŋgle]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.