trȫn (język wilamowski)

trūən (1.1)
trȫn (2.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
trön
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tron[1]

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) trumna[1]
odmiana:
(2.1) lp trȫn; lm trönn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. jid. טרונע (trune)
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 457,459.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.