törne (język szwedzki)

törnen (1.1)

törne (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. kolec, cierń^[1]

(1.2) bot. dzika róża^[1]

odmiana:

(1) lp ett törne, törnet; lm törnen, törnena

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tagg, torn, pigg

(1.2) törnbuske, törnros

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) ros, buske, växt

hiponimy:

holonimy:

(1.1) växt

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe törnbuske, törnros, törnrosbuske, törnskata • törnekrans, törnekrona

złożenie przymiotnikowe törnbeströdd

przysłowie ingen ros utan törnen

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: törn → uderzenie

źródła: