sväva (język szwedzki)
- wymowa:
- IPA: [svæːva]
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) bujać, szybować, unosić się[1]
- (1.2) przen. trwać w stanie niepewności[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) sväva i ovisshet → trwać w niepewności • sväva i okunnighet → trwać w niewiedzy • sväva i fara → być w niebezpieczeństwie • sväva mellan liv och död → walczyć ze śmiercią
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. svävande, svävning, svävare
- przym. svävande
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe svävarfarkost
- złożenie czasownikowe framsväva, kringsväva
- czasownik frazowy sväva bort • sväva fram • sväva förbi • sväva omkring • sväva ut
- fraza czasownikowa sväva på moln • sväva på målet
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Hasło „sväva” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.