stuga (język szwedzki)
stuga (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) domek, chata
- (1.2) lokal, pomieszczenie
- odmiana:
- (1) lp en stuga, stugan; lm stugor, stugorna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) hus
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe stugby, stugknut, stugsittare • barnstuga, dagligstuga, fiskarstuga, fjällstuga, förstuga, gillestuga, gäldstuga, gäststuga, kolonistuga, lekstuga, raststuga, sjukstuga, sommarstuga, sportstuga, storstuga, tvättstuga, vaktstuga, valstuga, värmestuga
- fraza czasownikowa gå hem i stugorna
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: torp • koja • kåk • tjäll
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.