stelmach (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. rzem. rzemieślnik, który zajmuje się wyrobem kół i innych części wozów, powozów, bryczek, sań itp.[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stelmachowanie n
- czas. stelmachować
- przym. stelmachowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Stellmacher
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) veturilfaristo
- łaciński: (1.1) raedarius m
- niemiecki: (1.1) Stellmacher m
- źródła:
- ↑ Krystyna Skalska, Hanna Budzykowa, Język polski. Teksty literackie oraz ćwiczenia w mówieniu i pisaniu, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986, s. 17
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.