starek (język polski)

starek (1.1)
wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈstarɛk], AS: [starek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. (t. gw. (Górny Śląsk)) dziadek[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. gw. (Górny Śląsk) staraszek, staroszek, starzik, starziyk, starzyk, upa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska starka ż
przym. stary
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziadek
źródła:
  1. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 327.
  2. ↑ Hasło „starek” w: Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 263.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.