ständig

ständig (język niemiecki)

przymiotnik

w funkcji przysłówka^[1]

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ständige ein ständiger ständiger	die ständige eine ständige ständige	das ständige ein ständiges ständiges	die ständigen ständigen ständige
Gen.	słaba mieszana mocna	des ständigen eines ständigen ständigen	der ständigen einer ständigen ständiger	des ständigen eines ständigen ständigen	der ständigen ständigen ständiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ständigen einem ständigen ständigem	der ständigen einer ständigen ständiger	dem ständigen einem ständigen ständigem	den ständigen ständigen ständigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den ständigen einen ständigen ständigen	die ständige eine ständige ständige	das ständige ein ständiges ständiges	die ständigen ständigen ständige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

przymiotnik

przysłówek

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.