städ (język szwedzki)

städ (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kowadło[1]
(1.2) anat. kowadełko[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) tryb rozkazujący (imperativ) od städja
odmiana:
(1) ett städ, städet, städ, städen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) mellan hammaren och städet
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 463.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.