splittra (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rozdzielać, rozłupywać, rozkruszać, rozczepiać[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) rzad. odłamek, odprysk[1]
odmiana:
(1.1) att splittra, splittrar, splittrade, splittrat, splittra!, pres. part. splittrande, perf. part. splittrad
(2.1) lp en splittra, splittran; lm splittror, splittrorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) slå i spillror, klyva, spjälka, söndra
(2.1) flisa, skärva, sticka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. splitter, splittrande, splittring
przysł. splitter
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 447.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.