sonner (język francuski)
czasownik
- (1.1) dzwonić, brzęczeć, wydawać dźwięk
- (1.2) dzwonić (dzwonkiem)[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sonneur m, sonnette, son
- przym. sonore
- związki frazeologiczne:
- sonner bien • sonner bien à l'oreille • sonner juste • sonner faux • faire sonner bien haut • ne sonner mot
- etymologia:
- łac. sonare
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 29, PB 2793/70.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.