smitta (język szwedzki)

wymowa:
[²sm'it:a]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zarażać, zakażać[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) zarażenie[1]
odmiana:
(1.1) att smitta, smittar, smittade, smittat, smitta!
(2.1) en smitta, smittan, smittor, smittorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) aidssmittad
(2.1) smittobärare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1029.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.