slutända (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zakończenie (gdy coś dochodzi kresu; zwłaszcza o procesie)^[1][2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

fraza przysłówkowa i slutändan

etymologia:

szw. slut + ända → koniec + koniec

uwagi:

zobacz warianty: slutände

źródła: