rymma (język szwedzki)

wymowa:
​
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) mieścić, zawierać, obejmować[1]

czasownik nieprzechodni

(2.1) uciekać, zbiegać[1]
odmiana:
(1-2) att rymma, rymmer, rymde, rymt, rym!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) innehålla, omfatta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1) rzecz. rymmare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 395.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.