rupture (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˈɹʌptʃə/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zerwanie, przerwanie
(1.2) med. przepuklina
(1.3) med. pęknięcie

czasownik

(2.1) przerwać się
(2.2) o błonie pękać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rupture (język francuski)

wymowa:
IPA: [ʁyp.tyʁ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zerwanie, przerwanie
(1.2) przełam
odmiana:
lp rupture; lm ruptures
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) rupture ecclésiologique • rupture de contrat
synonimy:
(1.1) abolition, abrogation, annulation, dénonciation, résiliation, révocation
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ruptura z łac. rumpere[1]
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.