restlos (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈʁɛstloːs/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zupełny, całkowity

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) zupełnie, całkowicie, bez reszty

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der restlose ein restloser restloser	die restlose eine restlose restlose	das restlose ein restloses restloses	die restlosen restlosen restlose
Gen.	słaba mieszana mocna	des restlosen eines restlosen restlosen	der restlosen einer restlosen restloser	des restlosen eines restlosen restlosen	der restlosen restlosen restloser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem restlosen einem restlosen restlosem	der restlosen einer restlosen restloser	dem restlosen einem restlosen restlosem	den restlosen restlosen restlosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den restlosen einen restlosen restlosen	die restlose eine restlose restlose	das restlose ein restloses restloses	die restlosen restlosen restlose
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: