reif

reif (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der reife ein reifer reifer	die reife eine reife reife	das reife ein reifes reifes	die reifen reifen reife
Gen.	słaba mieszana mocna	des reifen eines reifen reifen	der reifen einer reifen reifer	des reifen eines reifen reifen	der reifen reifen reifer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem reifen einem reifen reifem	der reifen einer reifen reifer	dem reifen einem reifen reifem	den reifen reifen reifen
Akk.	słaba mieszana mocna	den reifen einen reifen reifen	die reife eine reife reife	das reife ein reifes reifes	die reifen reifen reife

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Reifen n, Reife ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rzeczownik

(1.1) rabunek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:: Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz szkocki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.