reiflich

reiflich (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der reifliche ein reiflicher reiflicher	die reifliche eine reifliche reifliche	das reifliche ein reifliches reifliches	die reiflichen reiflichen reifliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des reiflichen eines reiflichen reiflichen	der reiflichen einer reiflichen reiflicher	des reiflichen eines reiflichen reiflichen	der reiflichen reiflichen reiflicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem reiflichen einem reiflichen reiflichem	der reiflichen einer reiflichen reiflicher	dem reiflichen einem reiflichen reiflichem	den reiflichen reiflichen reiflichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den reiflichen einen reiflichen reiflichen	die reifliche eine reifliche reifliche	das reifliche ein reifliches reifliches	die reiflichen reiflichen reifliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Reife ż

przym. reif

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.