reiben (język niemiecki)
czasownik mocny, przechodni
- (1.1) ścierać, trzeć, zetrzeć
- odmiana:
- (1.1)[1] reib|en (reibt), rieb, gerieben (haben)
- przykłady:
- (1.1) Womit hast du die Mandeln gerieben?. → Czym tarłaś/tarłeś te migdały?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) blank reiben • trocken reiben
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Reiben n, Reibe ż, Reibung ż, Reiberei ż, Reiber m
- przym. gerieben
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
- (1.1) zobacz też: reiben • abreiben • anreiben • aufreiben • ausreiben • blankreiben • durchreiben • einreiben • hinreiben • trockenreiben • zerreiben
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.