rau

rau (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der raue ein rauer rauer	die raue eine raue raue	das raue ein raues raues	die rauen rauen raue
Gen.	słaba mieszana mocna	des rauen eines rauen rauen	der rauen einer rauen rauer	des rauen eines rauen rauen	der rauen rauen rauer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem rauen einem rauen rauem	der rauen einer rauen rauer	dem rauen einem rauen rauem	den rauen rauen rauen
Akk.	słaba mieszana mocna	den rauen einen rauen rauen	die raue eine raue raue	das raue ein raues raues	die rauen rauen raue

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rauheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rzeczownik

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.