przeprawić (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɛˈpravʲiʨ̑], AS: [pšepravʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przeprawiać)

(1.1) zob. przeprawiać

czasownik zwrotny dokonany przeprawić się (ndk. przeprawiać się)

(2.1) zob. przeprawiać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(2.1) - Droga do Rutengu przerwana - ojciec Zdzisław przyszedł po śniadaniu. - Ale spróbujemy się przeprawić[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeprawa ż, przeprawianie n, przeprawienie n
przym. przeprawowy
czas. przyprawiać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeprawiać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeprawiać się
źródła:
  1. Wojciech Tochman, Córeńka, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.