prügeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: ['pʀyːɡəln] ​ IPA: [ˈpʀyːɡl̩tə] IPA: [ɡəˈpʀyːɡl̩t]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) bić, zbić

odmiana:

(1.1)^[1] prügeln (prügelt), prügelte, geprügelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) einschlagen, schlagen, dreschen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Prügel m, Prügelei ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: prügeln • einprügeln • durchprügeln • herausprügeln • verprügeln

źródła: