pozwać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpɔzvaʨ̑], AS: [pozvać]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. pozywać)

(1.1) zob. pozywać

czasownik przechodni dokonany

(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński) zaprosić[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uznała, że zaniżyli jej wyniki z matury i pozwała komisję.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pozwany m, pozew mrz, pozwanie n, pozywanie n
czas. pozywać ndk., przypozwać dk., przypozywać ndk., dopozwać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pozywać
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zaprosić
źródła:
  1. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  2. Uznała, że zaniżyli jej wyniki z matury i pozwała komisję. Apelacja oddalona, tvn24.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.