podnosić na duchu (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔdˈnɔɕiʨ̑ na‿ˈduxu], AS: [podnośić na‿duχu], zjawiska fonetyczne: zmięk.• zestr. akc.• wym. warsz.
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa przechodnia niedokonana
- (1.1) pocieszać kogoś, dodawać komuś otuchy
- odmiana:
- (1.1) zob. podnosić, „na duchu” nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) podnosić + B. (kogoś) + na duchu
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podtrzymywać na duchu, podtrzymywać ducha, pokrzepiać na duchu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. podnieść na duchu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cheer up, lift someone's spirits
- francuski: (1.1) remonter le moral
- hiszpański: (1.1) levantar el ánimo
- nowogrecki: (1.1) τονώνω το ηθικό
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.