połknąć haczyk (język polski)
- wymowa:
-
- IPA: [ˈpɔwknɔ̃ɲʨ̑ ˈxaʧ̑ɨk], AS: [pou̯knõńć χačyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
fraza czasownikowa dokonana
- (1.1) dać się nakłonić, zachęcić do czegoś; dać się wprowadzić w błąd
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Prościutka muzyczka i banalne teksty tamtych utworów znalazły jednak adresata, nieletnia widownia połknęła haczyk[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) złapać się na lep
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) picar en el anzuelo, caer en el anzuelo, tragar el anzuelo, morder el anzuelo
- szwedzki: (1.1) nappa på kroken
- włoski: (1.1) abboccare l'amo
- źródła:
- ↑ Jarosław Naus, Arsenał Gorzowski, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.