peculiar (język angielski)

wymowa:
amer. IPA: /pəˈkju.lɪɚ/ wymowa amerykańska
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) osobliwy, nietypowy, dziwaczny
(1.2) charakterystyczny, specyficzny, właściwy (dla czegoś/kogoś)
(1.3) przest. osobisty, indywidualny, wyłączny
(1.4) przest. wyjątkowy, specjalny, szczególny
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1.2) peculiar to sth
kolokacje:
synonimy:
(1.2) characteristic (of sth)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. peculiarity
przysł. peculiarly
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

peculiar (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) osobliwy, dziwny, dziwaczny
(1.2) osobisty, wyłączny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.