partykularny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający na względzie korzyść własnego środowiska, regionu itp., a nie ogółu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. partykularność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) particularist
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „partykularny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.