parasitär (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [paʀaziˈtɛːɐ̯]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. pasożytniczy

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) biol. pasożytniczo

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der parasitäre ein parasitärer parasitärer	die parasitäre eine parasitäre parasitäre	das parasitäre ein parasitäres parasitäres	die parasitären parasitären parasitäre
Gen.	słaba mieszana mocna	des parasitären eines parasitären parasitären	der parasitären einer parasitären parasitärer	des parasitären eines parasitären parasitären	der parasitären parasitären parasitärer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem parasitären einem parasitären parasitärem	der parasitären einer parasitären parasitärer	dem parasitären einem parasitären parasitärem	den parasitären parasitären parasitären
Akk.	słaba mieszana mocna	den parasitären einen parasitären parasitären	die parasitäre eine parasitäre parasitäre	das parasitäre ein parasitäres parasitäres	die parasitären parasitären parasitäre
nie stopniuje się

(2.1) nieodm.; nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Parasitieren n, Parasit m, Parasitismus m, Pa­ra­si­ten­tum n, Parasitologe m, Parasitologin ż

czas. parasitieren

przym. parasitisch, parasitologisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: