păianjen (język rumuński)
- wymowa:
- IPA: [pəˈjanʒen]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. pająk[1]
- odmiana:
- (1.1) lp păianjen, păianjenul, păianjenului, păianjenule; lm păianjeni, păianjenii, păianjenilor, păianjenilor
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. păienjeniș n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- scs. паѭчина → pajęczyna, por. bułg. паяжина[2][3]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
- ↑ Hasło „păianjen” w: Dexonline – Dicționare ale limbii române.
- ↑ Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 202.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.