ornamentazione (język włoski)

wymowa:
IPA: /or.na.men.ta.'tsjo.ne/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornamentowanie, zdobienie
(1.2) ornamentacja[1]
odmiana:
(1.1-2) lp ornamentazione; lm ornamentazioni
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ornamentista m ż, ornamento m, ornatezza ż, ornatista m ż, ornato m, ornatore m, ornatrice ż, ornatura ż
czas. ornamentare, ornare, ornarsi
przym. ornamentale, ornativo, ornato
przysł. ornatamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. ornementation < franc. ornementer
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.