ordning (język szwedzki)

wymowa:
[²'å:r_dning]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) porządek, system, ład[1]
(1.2) archit. porządek, styl[1]
odmiana:
(1.1-2) en ordning, ordningen, ordningar, ordningarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) bolagsordningordningstal
(1.2) jonisk ordning → porządek jońskidorisk ordning → porządek doryckikorintisk ordning → porządek koryncki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ordna
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 349.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.