nowożeniec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌnɔvɔˈʒɛ̃ɲɛʦ̑], AS: [novožẽńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mężczyzna świeżo po ślubie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pan młody
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nowożeńcy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) newlywed
- arabski: (1.1) عريس
- baskijski: (1.1) ezkonberri
- esperanto: (1.1) novedzo
- hiszpański: (1.1) desposado, recién casado
- kaszubski: (1.1) nowòżéńc m, nòżéńc m, nòżeni m
- nowogrecki: (1.1) νιόπαντρος
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.