mystik (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) mistyka^[1]

(1.2) tajemniczość^[1]

odmiana:

(1.1-2) en mystik, mystiken, mystiker, mystikerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mystifiera

rzecz. mysterium, mysticism

przym. mystisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: